»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

Frédéric François Chopin

(1810-1849)

Op.64, No.2 - Waltz No.7 (Do# Minör)

Emir Gamsız, piyano

»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

Bu eser,

"Manhattan'da Bir Piyano"

albümünde yer almaktadır.

Albüm hakkında bilgi için tıklayın.

Besteci hakkında bilgi için tıklayın.

Piyanist hakkında bilgi için tıklayın.

ESER HAKKINDA:

Opus 64 olarak yayınlanan valslerden ikincisi, Paris salonlarının başka bir kraliçesine ithaf edildi; ünlü bankacı ve sanat patronu Nathaniel'in eşi Barones Charlotte de Rothschild. Dört yıl önce, gerçekten muhteşem bir hediye almıştı: Fa minör Ballade'nin adanması. Do diyez minör vals de kendi kategorisinde bir şaheserdir; özlü ve esaslı bir şekilde ifade edilen mücevher gibi bir şiir. Bu Vals, üçlü bir dans minyatürü biçimindedir; triolu bir danstır. Unutulmaz açılış teması ahenk, tatlılık ve melankoli ile doludur. Do diyez minör vals incelikli ve dışsallaştırılmış lirik tonu ile benzersiz bir yakınlığa sahiptir.

Chopin'in Viyana valslerini ilk duymasına verdiği tepki vals formuna getirdiği yeniliği de özetler. Besteci kızkardeşine yazdığı mektupta "Benimkiler vals ise buradakiler değil, Viyanalılarınki vals ise benimkiler değil" diyor. Ayrıca Schumann da Chopin'in kendisine "Benim valslerim vücutla dans etmek için değil, kulakla dinlemek içindir" dediğini söylüyor. Bu vals bir bale okulunda valsler izleyerek büyümüş olan Emir Gamsız'ın 20 yaşında piyanoya başladıktan altı ay sonraki ilk konserinde ve kariyeri boyunca sık sık çaldığı bir eserdir. Daha da ötesi, 20 yaşında sporculuktan müziğe geçmesine sebep olan valstir.